Vrijdag 15 maart. Ik bevind mij tegen beter weten in op een 100-dagenfeestje van de laatstejaars secundair onderwijs omdat mijn beste vriend daar een dj-set van anderhalf uur heeft. Ik verveel mij na een tijd een beetje dus besluit eens rond te trekken door de zaal en de jongeren aan een kleine quiz te doen wagen. Al snel is het duidelijk, in totaal heb ik zo’n 25 mensen een paar vragen gesteld. Bij vraag 1: waar ligt Schiphol, liep het al mis. Antwoorden die ik kreeg, ik wist ik niet wat ik hoorde. “Eindhoven?” “Nederland???”. Ik stelde nog enkele andere, mij simpel lijkende vragen maar helaas. Slechts enkelen konden deze juist beantwoorden. Wel kwam één constante telkens terug. Bij deze eerder simpele vragen die ze niet konden beantwoorden, zeiden de jongeren dat ze het even snel konden opzoeken op hun smartphone of wel een bericht wilden plaatsen op hun sociale media om zo toch aan het juiste antwoord te komen.
Een dom voorbeeld? Misschien wel. Hypocriet omdat ik zelf nog maar 19 ben? Hmm, ik weet het niet maar je zou dat kunnen denken. Toch was ik geïntrigeerd, en zelfs een beetje gechoqueerd door het fenomeen dat zich daar voordeed. Dat jongeren basic algemene kennisvragen niet meer kunnen beantwoorden en deze wel even zullen opzoeken als het écht nodig is. Akkoord, de smartphone en de mogelijkheden om dit op te zoeken zijn er. Het baart mij echter toch zorgen dat er voor toch eerder pietluttigheden naar de smartphone/social media wordt gegrepen.
Nog op datzelfde feestje zag ik deze studenten niet van de muziek en elkaar genieten. Wel waren ze bezig met hun smartphone. Deze jongeren praatten niet met elkaar en hadden enkel oog voor hun kijkers van deze vele insta stories of posts, hun berichten op messenger of reacties op tweets over het feit dat ze aanwezig zijn op dit feestje. Eerder passief dan actief, is dan de bedenking die ik mij maak. Maar die hield ik voor mezelf.
Akkoord, ik ben zelf nog maar 19 dus moet eigenlijk helemaal niet spreken over jongeren die te veel met social media en hun smartphone in het algemeen bezig zijn. Sorry, toch wel. Zelf ben ik nooit zo geweest, vrienden van mij al meer dan ik maar nooit zo intens als nu.
Het baart mij zorgen dat de jeugd geen algemene kennis meer heeft, dat ze alles opzoeken op internet, vergroeid zijn met hun smartphone en eerder verslaafd zijn aan dan gebruiker zijn van social media. Veel kan ik er niet aan veranderen, veel effect zal ik niet hebben. Maar af en toe moet je als toekomstig journalist toch even je ei kwijt over iets waar je mee worstelt.
Hasta la proxima!
Comments